Regenboogkoor

Warm is het niet onderweg, met de thermometer rond het vriespunt. Maar de regenboogkleuren en het blije weerzien maken de sfeer gezellig.  Veel koren moeten het stellen met één dirigent, wij kunnen rekenen op een samenwerkende vennootschap, Lutgart en Marc.

De stemmen opwarmen is geen overbodige luxe en dan hernemen we de liederen van vorige keer. Als je beluistert hoe Louis Neefs erin slaagt een vloeiend reliëf te leggen in een lied met allemaal gelijke nootjes, dan hebben wij “Laat ons een bloem …”  nog niet in de vingers. 

“Zo vrolijk was ik nooit” konden we mooi inzetten, de lalala ging ook nog net, maar aan het het “ongelukkig …” zijn we gestopt; we waren niet in die stemming denk ik. Bij elke herhaling van het Griekse “Arnisi” geraken we meer vertrouwd met de tekst en de kleine nootjes. In het mooie “We all stand together”  zijn we weer wat verder geraakt, tot deel F, de 4de bladzijde komt in het zicht.

Bij de pauze kon Marc, in samenspraak met ons, koorleden, Lutgart in de bloemetjes zetten. Doordat zij zo snel na haar rugoperatie al aanwezig was bij de vorige repetitie, hadden wij vorige repetitie nog geen cadeautje klaar. Dit is dan recht gezet (zie foto). Het moet nu wel eens een keer gedaan zijn met al dat opereren.

Tijd voor de kerstliederen dan, evergreens, meezingers, voor ons optreden in het woonzorgcentrum te Edegem op 22 december. Het is de bedoeling de gasten die daar verblijven een mooi moment te bezorgen en ja, we weten dat wij daar volop mee van genieten. Dat wordt gezellig.

Tot slot, hoe kon het anders, verrast Marc ons met de afsluiter: “Hönsafötter gulerötter”. Kort en goed.

Verslag: Renate

Zaterdag 18 november 2023 hadden we weer een oefensessie met het Regenboogkoor.

Verrassing en goed nieuws van de dag was het opduiken van Lutgart. Na haar rugoperatie (een dikke week geleden) was ze weer paraat. En wij blij !

Lutgart nam ons muzikaal mee op weg : ‘Arnisi’, ‘Laat ons een bloem’, ‘Ik ben vandaag zo vrolijk’, en ‘We all stand together”. Nicolas was ook van de partij, om ons de nodige muzikale ondersteuning te geven.

Tijdens de pauze bekeken we naar het filmpje dat Marcel maakte van onze flashmob in de Promenade (begin deze maand). Een leuk intermezzo ….

Na de pauze nam ondergetekende over. Met de nodige regieaanduidingen van Christel slaagden we er zelfs in om “I like the flowers” ‘ af ‘ te krijgen. “Evening rise” en “De zee” volgden. “Ai hori toki” blijft voorlopig nog een tongtwister, we namen wat extra tijd voor de 3de strofe, maar dit komt helemaal goed ! Afsluiten : met Zweeds gekakel !

We zijn nu, wat programma betreft, bijna volledig gefocust op liederen voor ons jubileum concert (najaar 2024). Als ’tussendoortje’ komen er in december nog onze Kertliedjes aan. Kerstsfeer brengen bij de bewoners van een WZC is iets wat we ook heel graag doen. Fijn voor de bewoners, en fijn voor onszelf. Da’s dubbel genieten !

Dank allemaal voor weer een fijne repetitie. Ik heb er absoluut weer van genoten, jullie ook ? En kijk al uit naar onze volgende repetitie : zaterdag 2 december.

verslag : Marc

‘R e g e n b o o g k o o r m e e t s P a x C h r i s t i’

Verslag van de Flasmob voor vrede in de Promenade in Kapellen

Op zaterdag 4 november 2023 stond er een aparte ‘koordag’ op onze agenda’s. Pax Christi had een oproep gedaan om hun vraag voor het einde van de oorlog in Oekraine en de vele andere oorlogen al zingend te ondersteunen. Daar wilden wij als solidariteitskoor heel graag aan meedoen.

Om 10 u stond er eerst onze 2 wekelijkse repetitie gepland. Dat kwam natuurlijk goed uit. Samen met Marc zongen we onze 4 vredesliedjes nog eens goed door. Op het einde van de repetitie oefenden we ook de volgorde van opkomen voor de flash mob en onze opstelling.

Tegen kwart voor 3 zakten we stilaan af naar de Promenade in Kapellen. Marc was er al druk in de weer met het ophangen van een spandoek. Wij deden ondertussen vooral alsof we mekaar niet kenden en verspreidden ons in het winkelcentrum om het flash mob verrassingseffect te creeëren.

Om 15 u was het dan zover. Marc zette met zijn gitaar de akkoorden van ‘all we are saying, is give peace a chance’ in. Alt Renate sloot als eerste stem aan, sopraan Sara volgde. De andere koorleden wachtten wat af en sloten rustig aan.

Ons eerste lied was shalalala. Ondertussen kwamen er heel wat mensen rond ons staan. Een kleine peuter kwam heel nieuwsgierig kijken wat er allemaal gebeurde. Wat een teder moment!Amor Mundi was ons tweede lied. Aangemoedigd door de akoestiek die beter meeviel dan verwacht en de aandacht van de mensen konden we onze liefde voor de wereld en de mensen volle bak laten klinken.

Met Donna Nobis Pacem werd duidelijk dat ook enkele omstaanders aan het meezingen waren. Of het nu de manager van de Action shop was of de klant van Carrefour met volle winkelkar.. veel mensen stonden samen met ons even stil bij de zo grote nood aan vrede, liefde en vriendschap op deze wereld. Met de vrolijke canon van Lailala naderde stilaan het einde van deze mooie ervaring. We gaven nog eens extra het beste van onszelf en tegen het einde van het lied gaven we mekaar een hand als teken van onze verbinding.

En om nog eens goed in de verf te zetten waarom we kwamen zingen, eindigden we zoals we begonnen waren. ‘All we are saying, is give peace a chance…’ We zongen de intro opnieuw en zeiden het ook nog eens luidop, hand in hand.

Marc had ons nadien in de Wereldwinkel uitgenodigd voor een drankje. En zo konden we daar nog wat napraten en nagenieten. Marc belde ook nog even onze pechvogel en dirigent Lutgart. We deden haar een kort verslag en wensten haar goede moed voor de operatie van vrijdag as. Dat alles goed mag komen!

Verslag : Kristel Verschueren Foto’s : Heidi Van Dyck

verslagje : Christel

Onze enthousiaste koorleden kwamen op de laatste zomerdag van dit jaar, 23°C in oktober, weer samen om te repeteren. We zijn altijd blij om elkaar terug te zien en we even de tijd hebben om bij te babbelen.

Om 10 u begonnen we onder leiding van onze dirigente Lutgart en onze begeleider/pianist Nicolas, die ook present was, waardoor het zingen eens zo gemakkelijk gaat. 

We herhaalden de liedjes voor de flashmob begin november op aanvraag van Pax Christi. Eens deze liedjes terug op punt stonden, hielden we ons bezig met het jubileumconcert dat er in het najaar van 2024 zit aan te komen.

“We all stand together” van Paul McCartney, bewerkt door Kris Dejean, is plezant om te zingen maar …oppassen sopranen, we kennen het liedje van de radio en volgens het partituur klinkt het toch iets anders voor ons, dus opletten geblazen.

Marc zijn dirigeeruurtje begon met “I like the flowers.” We houden van de bloemen, wie niet??  “Evening rise,” een indiaans lied, zongen we met zoveel beleving dat sommigen in meditatie kwamen, zo mooi klonk het. Bij het luisteren naar het ruisen van “De zee” kwamen de laatste koorleden terug uit hun trance.

Daarna volgde “Ai hori toki” uit Baskenland. De uitspraak van de woorden, daar hebben we het nog even moeilijk mee. Op zich wel plezant wat we ervan maken, maar met de melodie gaat het eens zo goed. We komen er wel uit, zeker weten.

Toch nog even onze liedjes van de flashmob en dan onze ondertussen alomgekende afsluiter : “Hönsafötter gulerötter”, een Zweeds volksliedje uit Skåne, de meest zuidelijke provincie van Zweden.

Het was, zoals altijd, een heel plezierige repetitie en we zien elkaar weer binnen 14 dagen, 21 oktober ek – 10.00u – school de Platanen.

Kijk er al naar uit! (Rita)

Voetnoot van Marc : We hebben vandaag (zie foto’s) de mannen in de kijker gezet. Aan de reacties van de dames merkte ik dat ze staan te trappelen om ook in de picture te komen. Dat doen we dan de volgende repetitie (misschien nog even op voorhand naar de kapper ?) Tot dan.

En dan ook nog deze foto : toen al bijna iedereen vertrokken was, en de deur van de gang op slot, hoorden we geklop op het raam. Blijkbaar wilden deze Regenboog leden ook graag naar buiten, en naar huis ….. raar toch ! 🙂

Om 10 uur waren we weer van de partij …. De oude getrouwen waren weer op post, Els was er ook, en haar zus, die naar blijkt luistert naar de naam Ingrid, zien we ook nog terug : welkom dames !

We gaan in op de vraag van Pax Christi om mee te doen aan een flashmob tegen oorlog. Aanleiding is de oorlog in Oekraïne, die maar blijft duren. Maar we willen ook aandacht vragen voor alle andere oorlogshaarden in de wereld. Overal in Vlaanderen zal met zang en dans de hoop naar meer vrede worden uitgesproken. Daar werken we graag aan mee. Volg onze blogpost de komende weken voor meer info.

Lutgart startte met de liedjes die we op de flashmob willen brengen. De meeste kennen we, maar het was en is toch goed om ze op te frissen. Daarna was het tijd om te werken aan ‘We alle stand together’ en ‘Requiem’.

En dan is daar de pauze ….

Daarna was het aan ondergetekende om de enthousiaste zangers/zangeressen mee op pad te nemen. Na ‘I like the flowers’ (we hebben nu zo goed als zeker onze versie duidelijk voor ogen) namen we de 3-stemmige versie van ‘Evening rise’ door. En dan was het tijd voor ons Baskisch lied ‘Ai hori toki’, dat zat nog wonderwel in ons muzikale geheugen. Om af te sluiten met ons Zweeds gekakel.

Tot binnen twee weken. Marc

Op 21 september hadden we afgesproken aan de Hoogboomsteenweg, dichtbij ons “gewone” repetitielokaal. En omdat de herfst wilde dat we aan hem zouden denken, regende het zowat de hele dag. Geen bezwaar voor de regenboogzangers die, toch wel talrijk en velen per fiets, present waren.

In de Bosgroep was een kring klaargezet voor de bewoners, de koorleden konden zich gewoon mengen tussen de mensen, best gezellig.

De sfeer werd ongetwijfeld sterk bepaald door de begeleiding van Marc op de accordeon. Wat een formidabel instrument! We zongen afwisselend mooie volksliederen, zoals “Zie ik de lichtjes van de Schelde” en grappige kinderliedjes à la “Heb je al gehoord van de zeven…sprong”. De ingehuurde alt-clowns Inge en Kristel maakten er zelfs een mooie voorstelling van. We zijn toch allemaal kinderen geweest, die liedjes zitten in ons DNA ingebakken en zo kon iedereen meezingen. Onze “luisteraars” werden mede-koorleden.

Ook Marita was erbij. Ze was vroeger zo graag lid van het Regenboogkoor. Het ontroerde haar dat ze ons zag en mee kon zingen.

Tijdens de pauze konden we genieten van de snoepjes en de drank die voor ons klaar waren gezet. Eens terug op krachten gekomen 😉 gingen we weer aan de slag met een deels gewijzigde groep deelnemers. Het was treffend hoe je zelfs bij bewoners, die nauwelijks kunnen bewegen, van het gezicht aflezen kon dat ze er deugd van hadden. Anderen zongen moeiteloos verschillende strofen mee en weer anderen konden niet op hun stoel blijven zitten en gingen aan het dansen.

Het was toch weer een toffe activiteit, zowel voor de bewoners als voor ons. Toen we naar huis gingen, hadden we onze batterijen opgeladen. Zei iemand van ons koor: “Daar werd ik nu zelf vrolijk van…” Renate

Dag allemaal,

vorige zaterdag verzamelden we weer voor onze twee-wekelijkse repetitie.

Voor de pauze werkte Lutgart verder aan de liedjes waar we vorige week mee startten, na de pauze oefenden we de meezingers voor volgende donderdag in de Welvaart.

Op donderdag 21 september is het wereld Alzheimerdag. Men wil op die dag de ziekte van Alzheimer, en bij uitbreiding dementie, in de kijker zetten. De bewoners worden door familie en vrienden mee op sleeptouw genomen, en op verschillende plekken kunnen ze meedoen.

Wij krijgen een plekje in de leefgroep “Eikendal”, en bij ons kunnen de bewoners en de bezoekers meezingen. De activiteiten gaan door van 14u.00 tot 16u.00. We kijken ernaar uit.

De repetitie werd afgesloten met ons Zweeds kinderliedje : Hönsafotter. Dit wordt stilaan een traditie en zo weten onze nieuwe koorleden meteen wat ze van ons kunnen verwachten.

Dit waren deze keer Els en Linda (als ik me niet vergis). Welkom dames in het Regenboogkoor, fijn dat jullie ons koor komen versterken ! Dat wij graag zingen, en daarbij ook plezier maken, hebben jullie al kunnen zien. WELKOM !

We zien elkaar terug op dond. 21/9 (13u.45) – voor wie meegaat naar de Welvaart. (regenboogsjaal niet vergeten) Of op de volgende repetitie : zaterdag 23 september – 10u.00 – in de Platanen.

tot dan, Marc

Zaterdag was het, na de lange zomerstop, eindelijk weer zover.

Tegen 10 uur kwamen onze enthousiaste koorleden het oefenlokaal binnen gesijpeld. Ook Lutgart was er weer helemaal klaar voor.

We kregen een mix van liederen voorgeschoteld, de meeste om even aan te werken, en andere liedjes om eens door te zingen, zoals bvb Amadolo.

Op donderdag 21 september gaan we nog eens zingen in de Welvaart (Hoogboom). Bedoeling daar is in de eerste plaats samen met de bewoners zingen. Marc walste met ons door een aantal echte meezingers. Deze worden aangevuld met een aantal gekende liedjes die we in ons repertorium hebben. Volgende repetitie – zaterdag 9 september – zingen we deze liedjes allemaal nog eens door, en daarnaast gaan we verder met ons gewoon programma.

Hopelijk kan jij er de volgende keer ook weer (wel) bijzijn, ik kijk er in ieder geval weer naar uit !

Marc

Dag allemaal, hopelijk hebben jullie genoten van deze (lange) vakantie (foto : Ringsjön in Zuid Zweden), en is het ondertussen al aan het kriebelen om weer aan het zingen te gaan…

Wel, dat is nu net wat we gaan doen : we starten volgende zaterdag (26 augustus) en hopen jullie allemaal om 10u.00 te mogen verwelkomen in de Platanen. (zie ook mail).

Tot dan ! (Alle oefendata 2023-2024 op de website)