Regenboogkoor

Zaterdag waren we er weer helemaal klaar voor.

Lutgart startte met de liedjes van de flashmob voor vrede, met deze liedjes willen we ons jubileumconcert ook openen. De sfeer zat er meteen al in.

Daarna nam ik over, en gingen we verder met de liedjes van het tweede deel. Dat starten we met het Noorse liedje : Brureslått (de bruiloftsmars, zeg maar). En dat moesten we ook even oefenen ….

Net als vorige week merkten we dat de meeste liedjes er al goed inzitten, zelfs naast de (lange) zomerstop. En enkele waar we nog moeten aan werken, Oh happy day, bijvoorbeeld.

Daar hebben we volgende week ruim de tijd voor : we trekken met z’n allen naar Brasschaat, voor onze koordag. En we kijken er naar uit, want ook de muzikanten zullen er zaterdag ook bij zijn. We nemen het hele programma door, en hebben daarna nog tijd om de puntjes op de ‘i’ te zetten.

verslag : Marc

Na de lange zomerstop, vliegen we er nu weer met volle moed in…..

Let op, eeen aantal dapperen zijn ook in de vakantie samengekomen. De nadruk lag hier om de ‘beweging’ bij onze liedjes uit te proberen, en af te spreken. Dit zal zeker een meerwaarde geven aan ons concert. Speciale dank aan Marianne.

Maar goed, vorige zaterdag waren we weer present.

Waar we normaal alleen een stemopwarming doen, kregen we ook een heuse lijf-en-leden opwarming voor de voeten gesmeden.

En, dan waren we er helemaal klaar voor. We hebben alle liedjes van het eerste deel van het programma erdoor gedraaid. Sommigen gewoon even doorzingen, anderen even terugnemen, en enkele liedjes echt aan gewerkt. En dan bij de liedjes waar dit past, de bewegingen erbij gedaan ….

DRIEMAAL DANK

Dank aan Nicolas, onze pianist. Dank aan Marianne, die ons in beweging kreeg ! En vooral : dank aan jullie allemaal voor een inspannende, en l a n g e repetitie (een uurtje extra).

Wat vond ik ervan ?

Ik ben met een super goed gevoel naar huis gegaan. Wat was het fijn om jullie allemaal terug te zien …. En we hebben gezongen, en bewogen, en nog meer : we hadden er plezier in …. We hebben gelachen en genoten. Ik kijk al uit naar zaterdag …..

verslag : Marc

Vandaag was het een koude dag. Dat merk je natuurlijk aan de thermometer (12° toen ik thuis vertrok), maar ook aan het binnensijpelen van de zangers/-essen. We hebben duidelijk wat zon nodig om zo ’s morgens vroeg er al in te vliegen.

Maar niet getreurd : Lutgart schiet ons in gang met enkele opwarmings-oefeneningen, en dan zijn we er helemaal klaar voor.

Voor de pauze wordt er (hard) gewerkt :

The little Swallow : deze keer krijgen we het ritme wel goed. Bij Oh happy day knutselen we aan het middenstuk. Even Rien ne changera om uit te rusten, en daarna timmeren we verder aan One Voice. Iets later dan gewoonlijk een weldverdiende rust : we zijn goe bezig.

Na de pauze neemt Lutgart over : we starten met de flashmob voor vrede (zie verder). Daarna volgen Brureslått en Arnisi. Vervolgens We All stand together, Siyahamba en Hoea Rå.

Afsluiten als steeds met Hönsafötter. En een welgemeend applaus voor onze muzikant van dienst : Nicolas !

V E R V O L G

17u.30 – plaats van afspraak : wereldwinkel – reden : 25 jaar WW – programma : flashmob.

Het Regenboogkoor heeft ‘iets’ met de wereldwinkel, en omgekeerd. Daarom gaan we graag in op de vraag om een paar liedjes te zingen op de feestelijke receptie. We kozen voor onze flashmob voor vrede. Een optreden dat door de aanwezigen gesmaakt werd.

Dank aan wie er kon bij zijn ! (verslag : Marc)

Er waren vandaag even veel alten als sopranen: 11-11. En  70 percent van de tenoren -bassen was aanwezig !

BELLA CIAO en JAMBO beginnen mooier en mooier te worden . Oefening baart kunst ! Lutgart liet ook een melodieus  voorspelletje horen .. Nicolas was een beetje te laat . Dat werd hem gul vergeven want hij was eerst nog naar de kapper geweest om mooi voor de dag te komen !

De tijd vloog ! Voor ons feestlied : OH DAPPY DAY moeten we volgens Ingrid de film van Sister Act eens terug bekijken . Het enthousiasme is belangrijker dan de woorden ! THE RHYTM OF LIFE is niet zo moeilijk maar niet iedereen ‘ leeft’ op hetzelfde ritme … Blijven repeteren dus !!

Na de pauze begonnen we met de FLASH MOB voor de VREDE , dit als voorbereiding op het optreden in de wereldwinkel op 15 juni .( 17.30 u) Met DO-O-NAA , NOO-BIS, PA-A-CEM zaten we  wel even in de knoop bij de laatste regel . Maar met  de deskundige hulp van Lutgart , Renate en Marc + de nodige bewijsstukken stond alles weer op punt . Ik vond dat er toch al wat meer gedanst werd tijdens SAMBA BRASIL!!! 

Natuurlijk was het weer veel te vlug 12 u voor Marc die het kippenhok moest sluiten . HONSEFOTTER!!! verslag : Martje

Zaterdag waren we weer op post, iets minder zangers(essen) deze keer, maar met een stevige partij sopranen, en Nicolas aan de piano kan het alleen maar goed gaan.

We zitten nu echt wel in de laatste rechte lijn voor de zomerstop, en alles loopt volgens plan. We zijn nu druk bezig met de nieuwe liedjes : One voice, en happy day. En de liedjes waar we nog wat meer werk aan hebben : Rien ne changera & Bella ciao.

De eerste twee moeten we nog beter in ons systeem krijgen, maar daar heb ik alle vertrouwen in. Na een uurtje hard werken genieten we van een verdiende pauze 🙂 .

Na de pauze neemt Lutgart over : Laat ons een bloem (waar leggen we de klemtonen ? dat komt helemaal goed), Oh freedom, Evening rise, Noyana en the little Swallow.

Dat laatste liedje, uit Ukraïne, vraagt ook nog wat extra werk. En dan, het is echt al een traditie, sluiten we af met onze Zweedse billenkletser : Honsafötter.

Ik wil afsluiten met een quote van Bella. Zij deed mee aan the Voice Australië, in 2021. En zij won de competitie, met glans. Dit is hoe zij over zingen denkt :

“Singing brings so much freedom and so is music…”

Als je dit filmpje op You Tube bekijkt, valt het vooral op hoe Bella geniet van het zingen, en dat is wat ik ook in het Regenboogkoor ervaar. Het plezier dat wij ervaren bij het samen zingen maakt dat ik elke zaterdag midden in de nacht uit mijn bed kom, om weer samen met jullie te kunnen zingen : tot volgende week !

Traag maar gestaag sijpelden de koorleden nieuwsgierig het repetitielokaal binnen.
De grote dag vandaag want naast onze alom vertrouwde Nicolas verwelkomden we ook de
muzikanten Warre en Gilles. Ook een kersvers koorlid kwam mee zingen. Welkom ….

Nicolas nam plaats achter de piano, Gilles had zijn lentegroenfrisse basgitaar mee en Warre
zette zich op een Cajόn ook wel oceaandrum genoemd. Voor een aantal koorleden een toch
wel ongekend instrument. Een Cajόn (spreek uit als kachόn) is een handtrommel met een
slagvlak van hout en komt oorspronkelijk uit Peru. Binnen in de veelal rechthoekige holle
kast zijn tegen de voorkant rieten geplakt, die zo zijn gemonteerd dat ze kunnen rammelen.
Een sfeermakende meerwaarde net als de basgitaar.

Het was onze eerste keer samen met de muzikanten en Nicolas maakte er ons attent op dat
we het tempo dat de muzikanten aangeven wel best volgen willen we graag samen beginnen
en eindigen.

Noot van Marc : van de gelegendheid geprofiteerd om de 2 zusjes samen op de foto te krijgen, Marianne en Kristin. De andere zusjes voor een volgende keer ?

Gelukkig hadden we ook nog onze dirigenten Marc en Lutgart om alles weer in muzikale
banen te leiden. Marc was erg in form vandaag. Grappen en grollen en ad rem getater. Zo
stelde hij voor om tijdens ons aankomend concert regenboogkaartjes de lucht in te steken
om aan te geven dat een lied te snel of te stil of te traag was. Ons ‘ik ben vandaag zo vrolijk’
klonk alvast een maatje te snel en ‘Jambo Bwana’ moest van Marc gezongen met alle
spellen erbij: voor-,tussen en naspel! Om nog maar te zwijgen van ‘the river is flowing’ die
moesten we beginnen neuriënd met onze bakkes toe.

Na een drietal liedjes gaf hij zijn
dirigeerstokje door aan Lutgart. Ze straalde in haar fleurige outfit en gaf duidelijk en
enthousiast aan wanneer we harder, stiller, trager of sneller moesten zingen. Deugddoend
hoe ze ervan genoot om haar koor leiden.
We oefenden een flink aantal liederen samen met de muzikanten en sloten af met een groot
applaus aan Warre, Gille en Nicolas.

Verslag Els

En zo was het zaterdag, ondanks dat het pinksterweekend was dan toch weer terug samenkomst met onze enthousiaste koorleden van het regenboogkoor.

De aanwezigen sijpelden dit keer maar mondjesmaat binnen. We waren dan ook met wat minder aanwezigen dan anders. Toch mochten we ook een nieuw lid verwelkomen, “Henny” die snel opgeslorpt werd door onze altengroep. (Henny is binnengesmokkeld door sopraan Colette die haar al heel veel jaartjes kent. Ze heeft altijd turnlessen gegeven en is jaren actief geweest in het plaatselijke schoolkoortje. )

Een dame met talent en ervaring dus waarvan wij dan ook onmiddellijk begrepen dat ze zich als een vis in het water , of moet ik hier zeggen als een gymnast op de turnmat (?) zou voelen in ons Bassen/tenorgroepje. Na een praatje met ons nieuw lid tijdens de pauze hebben we haar rustig, maar correct de weg gewezen naar de ((voor haar)) juiste en meest correcte afdeling van ons koor en werd Henny met open armen ontvangen bij de tenor/bassengroep waar ze nu als 4de vrouwelijke stemkracht ons tenor/bassenteam zal komen versterken. Welkom Henny en voel je thuis in ons fijn gezelschap.

Na wat stemopwarmertjes van ons Lutgart begonnen we met het inoefenen van het correcte ritme voor ons lied “I like the flowers”, gevolgd door “de beste versie” van “Rien ne changera.” (Of dat dan al een goede versie was valt nog te betwisten..) om verder te gaan met “Oh happy days” waar we ons vooral concentreerden op het inoefenen van de melodie en het ritme…

Aangezien ons regenboogkoor zijn 25-jarig bestaan viert zal er nog een aangepaste tekst komen op dit liedje. We oefenen daarom dus enkel op melodie en ritme en niet op tekst en laten het dan weer rusten.

Van ons lied “We all stand together” namen we enkel blad 3 en 4 door op een vertraagd ritme om het ritme en de gekke sprongen en disonanties vast te krijgen.

Nog even het prachtige “one voice” doornemen met begeleiding van Lutgart op de piano om dan de beentjes even te strekken en de stembanden te bevochtigen tijdens een korte pauze.

Ingrid S van de altgroep maakt van de pauze gebruik om haar uitgebreid ontbijt te nuttigen daar ze tot nu toe haar zangkracht enkel uit een pot yoghourt haalde.

Marc deelt nog mee dat er op zaterdagavond, 15 juni een receptie is in de wereldwinkel op de Hoevensebaan in Kapellen ter ere van ook HUN 25 jarig bestaan. We zouden deze receptie graag opfleuren met de liedjes van onze flashmob die we in het shoppingcentrum in Kapellen brachten, dus kruis dit momentje al vast aan in jullie agenda.

Om na de pauze weer even los te komen en terug aan het zingen te kunnen beginnen maakten we dan ook al gebruik van ons flashmobliedje “Shalala”

We gaan verder met het zoeken naar het juiste en meest haalbare tempo van het lied “Laat ons een bloem” en beluisteren daarvoor een stukje bij de originele versie van Louis Neefs. We houden het voorlopig op 66/68 (?) enzoeken nog verder uit waar we uiteindelijk de klemtonen zullen leggen in de tekst.

Over naar “Brureslät” waarbij Marc compleet uit de lucht vallend toe gaf dat hij hiervoor nog voor een aangepaste partituur ging zorgen voor de alten…. Nog even geduld, dames…

We proberen verder te letten op de correcte uitspraak van de “A”. Marc ondersteunt even de moeilijker stukken bij de alten en het “opkomen” voor het concert tijdens dit lied wordt statig geoefend door onze choreoleidster, Marjan. Er wordt geopteerd om per 2 op te komen daar dit sneller gaat, maar omdat de doorgang op de plek voor het concert niet zo breed is stelt Marc voor nu alvast met z’n allen op dieet te gaan. Zelf verstopt hij zich achter zijn tot boulemie neigende aandoening om hier zelf aan te kunnen ontsnappen. Sorry Marc… De voorsteller mag het voorbeeld geven…

Om de hoge noten in dit lied aan te kunnen stelt , ook Marc weer voor dat de mannen te kleine onderbroeken aandoen en deze goed optrekken…. Aangezien ik in de zorg werk en me steeds erg behulpzaam opstel zal ik zorgen dat Marc zijn onderbroekje heel goed opgetrokken is. Hij moet tenslotte ook hier het goede voorbeeld kunnen geven.

(Geen zorgen, Marc. Er is een simpel trukje voor om die onderbroek onuitgekleed toch op de juiste plek goed omhoog te krijgen…)

We gaan nog even over naar “The little swallow” waar Marc even apart oefent met de sopranen. Om in dit lied wat beter thuis te geraken kan je op You Tube gaan luisteren naar de versie van het meisje in klederdracht.

En uiteindelijk, zoals altijd, zeker als er zich nieuwe leden aanbieden eindigen we met het chaotische lievelingslied van Marc “Hönsefötter gulerötter”. Kwestie van Henny even van haar stoel te laten vallen van verbazing en zich verwarrend te laten afvragen of ze wel in een koor of een kippenhok terecht kwam…

Laat je niet afschrikken, Henny!! We verwelkomen je volgende week zelfde tijd, andere locatie met plezier terug in ons Tenor/bassen team !!

Tot de volgende en zing de zomer tegemoet !!

Groetjes van zusje Ingrid

Zo beste mensen, de lente schoonmaak is achter de rug, we verwelkomen de paasklokken en natuurlijk de chocolade eitjes, dus volgende week is er geen repetitie. Hetgeen meteen opviel bij iedereen,  was de nieuwe opstelling… Professioneel…net echt hé.  Persoonlijk vind ik het zeer stimulerend doordat je elkaar ziet en dit schept verbinding.

Proficiat voor de bassen en tenoren, met het lied The River… Jullie hebben vorige week goed geoefend !   Op een moment had Marc last met zijn harem…het was niet gelijk waar hij zou opnemen en hoe.

Het was weeral een fijne zaterdag ochtend, de liedjes zitten al beter in ons hoofd..   en nu zonder partituur ?

Voor iedereen een Vrolijke Pasen en hopelijk wat meer vrede op Aarde…

verslag   :  Colette

Vorige week zaterdag konden we niet terecht in de Platanen.

We kwamen toch bijeen : met de dames, heren T/B in de school van de Zilverenhoek. Zo konden we de hele voormiddag eens dooroefenen op onze stem.

Extra ondersteuning kregen we van Noek en Rita, zo konden we telkens ook eens meerstemmig aan de slag, dank je wel, Rita en Noek 🙂 .

We wilden dit alles zelfs zonder pauze doen. Zoals je kan zien zitten Ivo, Lo en Ludo vol ongeduld te wachten om met het volgende lied te starten.

En de dames ? Beelden zeggen meer dan woorden …..

Na onze korte inzingoefening was het grote moment aangebroken om de uitslag van Lutgart haar kruiswoordraadsel, dat menigmaal gevonden werd nl. Regenboog,  de winnaar(es) bekend te maken en die was….Marjan.

Ze kreeg een Vredesteen overhandigd als cadeau.

Nu kwam Marc op de proppen en begon het echte serieuze werk, nl het aanleren en herhalen van ons liederenprogramma.

Schön und Lieblich, ging goed.  Oh Freedom ja Marc het is But en niet And, maar voor de rest prima. De pianobegeleiding van Lutgart en één of ander instrument doet ook altijd wel zijn werk. Samba Brasil al dansend zodat het ritme goed bleef. Nu het lang geleden lied Hoea Rä twee strofen, The River stemmen apart en nadien allen samen voor een opname.

Pauze een gezellig babbelrondje.

Nadien terug serieus bij Lutgart, attent zijn op hetgeen we geleerd hebben over de afwerking bij de gekende liederen. Enkele van buiten zonder partituur en opgenomen zodat we nu zelf even kunnen luisteren hoe het klinkt, nl. Evening Rise, Quiéro Cantar. Arnisi de tweede strofe hadden we toch ons partituur weer nodig voor de uitspraak, de melodie gaat goed. Siyahammmba, Amadolo, Noyana en als afsluiter, je kunt het raden ons aller Hönsefötter.

Het was een zeer aangename repetitie met dank aan Lutgart en Marc.

verslag : Rita