Zaterdag waren we weer met z’n allen op post in ons oefenlokaal.
Wat eerst een ‘probleem’ leek (de verwarming deed het niet), was het in de praktijk helemaal niet. Wij gaan zo in vuur en vlam als we aan het zingen zijn, dat is op zich al hart- en lijfverwarmend, toch ?
Lutgart stak van wal, met Arnisi op kop. De nieuwe samenstelling van de T/B begint goed te werken. Chapeau voor Diane en Ingrid, die nu van alle liedjes een nieuwe partituur moeten instuderen. Gelukkig krijgen ze steun van de mannelijke collega’s.
Vandaag, zoals je hier kan zien, geen verder geleuter over alten, tenoren of bassen, we zetten op deze zaterdag de sopranen in de kijker …
Ik had dit in de vorige blogpost al aangekondigd, en dat helpt. Wat zagen ze er allemaal stralend en opgepoetst uit. En wat meer is, hun stemmen klonken nog mooier dan ooit.
Lutgart liet zich hierdoor niet afleiden. Eerst kwam Arnisi aan de beurt. Daarna waagden we ons Quiro Cantar. Dat was lang geleden, maar ons collectief geheugen hielp ons hierbij. Voor de nieuwe leden was het een eerste kennismaking. We zijn aan het overschakelen van 4 stemmig naar 3 stemmig. Quiro cantar is hierop een uitzondering.
Oh freedom (in een bewerking van ‘onze’ Francois) is dat niet. Dat geeft (weer voor de oudjes) een raar gevoel : langs de ene kant vertrouwd, langs de andere kant wat vreemd : van 4 stemmen naar 3 – dan verandert er wel wat.
De sopranen hebben hier absoluut geen problemen mee, wat zijn ze goed bezig vandaag…
Een klassieker, laat ons een bloem, hebben we deze keer op de werkbank gelegd. We oefenden vooral op de laatste strofe – met de overgang naar het slot. En dat lukte. Volgende keer hier verder op oefenen, zodat het in ons collectief geheugen zit !
Lutgart bleef gaan : met Ik ben vandaag zo vrolijk, en Brureslåtte (uit Noorwegen) ronde ze af. Dat laatste is een specialleke. Ik bedoel : de tekst is zo simpel dat het moeilijk wordt. Bijvoorbeeld ; we starten bij di / welke di ? / Diejen achter den da ? / Welken da ? enz.
Ook vandaag dit alles met ondersteuning van Nicolas, dat maakt het ook heel wat makkelijker. Dank !
Zoals beloofd ging ik verder met de 3de strofe van ons Baskisch lied : Ai hori toki. Bij dit lied is ook de tekst (deze keer geen di en da) nog wat moeilijk, vooral de derde strofe. Maar dat komt ook allemaal in orde ! Afsluiten met ….
