Op driekoningen hadden we onze eerste samenkomst in het nieuwe jaar.
Ook langs deze weg onze beste wensen aan al onze koorleden, en aan de mensen die jullie dierbaar zijn. In jet algemeen wensen we aan iedereen een goede gezondheid.
Meer specifiek wensen we aan alle koorleden een goede stem đ
Vanaf nu, in de aanloop naar ons jubileumconcert, oefenen we elke zaterdag. Al de data staan al op onze website. Als en niet in de Platanen kan geoefend worden, dan zetten we dat daar ook bij. Dus hou het tabblad “Activiteiten en repetities” goed in de gaten !
Volia, een heel korte aflevering deze keer, tot zaterdag !
Pas na ons optreden zien we ons ex-koorlid Marita terug. Een lach en een traan. We gaan zitten voor het aangeboden drankje en Marita voegt zich bij ons. Dat is ook de clown niet ontgaan (zie foto). Gezellig.
En dan vrijdag de 22ste naar Edegem. Noek had het vervoer goed geregeld en de afspraak was âop tijdâ te vertrekken, want de Ring…! Niet te voorspellen! Inderdaad, ik kreeg bijna een aanval van agorafobie, zĂł weinig verkeer. We zijn er dus nogal vroeg, er is een kerstmarkt opgesteld met mooie en lekkere spullen. We krijgen een wachtzaaltje aangeboden: het kinelokaal. Is me dat een speeltuin! Frieda gaat eerst nog een frisse neus halen in het zonnige bos. De koorleden scherpen hun reactiesnelheid aan met de foam-ballen en er zijn vreemde hoofddeksels Ă la Merlijn de Tovenaar.
Wie ook het hele gezelschap meekrijgt is Marc, hij komt met de accordeon vooraan staan en nodigt iedereen uit om mee te zingen. âDrie koningen, geef mij een nieuwe hoedâ en ook nog âEr kwamen drie koningen met ene sterâ. En we nemen wandelend en zwaaiend afscheid met â⊠drie koningen dat zijn wijâ.
Wat gaat de tijd weer snel, dit is onze laatste repetitie van dit kalenderjaar …
Sint is net weer naar Spanje vertrokken, alleen zijn ’troon’ stond er nog. En daar werd, zoals jullie kunnen zien, dankbaar gebruik van gemaakt.
We zitten nu op het laatste rechte stuk naar Kerst toe, en ook dat is eraan te zien. Maandag gaan we met een kleine groep Kerstliedjes zingen in de Welvaart. En vrijdag trekken we met een grotere groep naar het WZC in Edegem om met ons zoetgevooisd stemgeluid wat Kerstsfeer te brengen bij de bewoners en de bezoekers.
De repetitie leek wel op een herhaling van de vorige keer : voor de pauze nam Lutgart ons mee in de voorbereiding naar ons jubileumconcert toe.
E N … we hebben een datum đ
J U B I L E U M C O N C E R T 25 jaar R e g e n b o o g k o o r
zaterdag 26 oktober 2024 (avondvoorstelling) en zondag 27 oktober 2024 (namiddagvoorstelling).
Tijdens de pauze namen we tijd om onze namen op het kaartje voor Lo te zetten. Langs die (en deze) weg willen we Lo een voorspoedig herstel toewensen : je wordt gemist Lo !
Na de pauze hebben we onze Kerstliedjes nog eens doorgezongen, we zijn er helemaal klaar voor. Omdat ons concert nu stilaan begint dichterbij te komen hebben we besloten om vanaf januari (eerste keer op driekoningen) elke zaterdag te repeteren.
We zullen dan enkele keren niet terecht kunnen in de Platanen, maar dat laten we zeker nog weten.
De stemmen opwarmen is geen overbodige luxe en dan hernemen we de liederen van vorige keer. Als je beluistert hoe Louis Neefs erin slaagt een vloeiend reliĂ«f te leggen in een lied met allemaal gelijke nootjes, dan hebben wij âLaat ons een bloem âŠâ nog niet in de vingers.
âZo vrolijk was ik nooitâ konden we mooi inzetten, de lalala ging ook nog net, maar aan het het âongelukkig âŠâ zijn we gestopt; we waren niet in die stemming denk ik. Bij elke herhaling van het Griekse âArnisiâ geraken we meer vertrouwd met de tekst en de kleine nootjes. In het mooie âWe all stand togetherâ zijn we weer wat verder geraakt, tot deel F, de 4de bladzijde komt in het zicht.
Bij de pauze kon Marc, in samenspraak met ons, koorleden, Lutgart in de bloemetjes zetten. Doordat zij zo snel na haar rugoperatie al aanwezig was bij de vorige repetitie, hadden wij vorige repetitie nog geen cadeautje klaar. Dit is dan recht gezet (zie foto). Het moet nu wel eens een keer gedaan zijn met al dat opereren.
Tijd voor de kerstliederen dan, evergreens, meezingers, voor ons optreden in het woonzorgcentrum te Edegem op 22 december. Het is de bedoeling de gasten die daar verblijven een mooi moment te bezorgen en ja, we weten dat wij daar volop mee van genieten. Dat wordt gezellig.
Tot slot, hoe kon het anders, verrast Marc ons met de afsluiter: âHönsafötter gulerötterâ. Kort en goed.
Zaterdag 18 november 2023 hadden we weer een oefensessie met het Regenboogkoor.
Verrassing en goed nieuws van de dag was het opduiken van Lutgart. Na haar rugoperatie (een dikke week geleden) was ze weer paraat. En wij blij !
Lutgart nam ons muzikaal mee op weg : ‘Arnisi’, ‘Laat ons een bloem’, ‘Ik ben vandaag zo vrolijk’, en ‘We all stand together”. Nicolas was ook van de partij, om ons de nodige muzikale ondersteuning te geven.
Tijdens de pauze bekeken we naar het filmpje dat Marcel maakte van onze flashmob in de Promenade (begin deze maand). Een leuk intermezzo ….
Na de pauze nam ondergetekende over. Met de nodige regieaanduidingen van Christel slaagden we er zelfs in om “I like the flowers” ‘ af ‘ te krijgen. “Evening rise” en “De zee” volgden. “Ai hori toki” blijft voorlopig nog een tongtwister, we namen wat extra tijd voor de 3de strofe, maar dit komt helemaal goed ! Afsluiten : met Zweeds gekakel !
We zijn nu, wat programma betreft, bijna volledig gefocust op liederen voor ons jubileum concert (najaar 2024). Als ’tussendoortje’ komen er in december nog onze Kertliedjes aan. Kerstsfeer brengen bij de bewoners van een WZC is iets wat we ook heel graag doen. Fijn voor de bewoners, en fijn voor onszelf. Da’s dubbel genieten !
Dank allemaal voor weer een fijne repetitie. Ik heb er absoluut weer van genoten, jullie ook ? En kijk al uit naar onze volgende repetitie : zaterdag 2 december.
âR e g e n b o o g k o o r m e e t s P a x C h r i s t iâ
Verslag van de Flasmob voor vrede in de Promenade in Kapellen
Op zaterdag 4 november 2023 stond er een aparte âkoordagâ op onze agendaâs. Pax Christi had een oproep gedaan om hun vraag voor het einde van de oorlog in Oekraine en de vele andere oorlogen al zingend te ondersteunen. Daar wilden wij als solidariteitskoor heel graag aan meedoen.
Om 10 u stond er eerst onze 2 wekelijkse repetitie gepland. Dat kwam natuurlijk goed uit. Samen met Marc zongen we onze 4 vredesliedjes nog eens goed door. Op het einde van de repetitie oefenden we ook de volgorde van opkomen voor de flash mob en onze opstelling.
Tegen kwart voor 3 zakten we stilaan af naar de Promenade in Kapellen. Marc was er al druk in de weer met het ophangen van een spandoek. Wij deden ondertussen vooral alsof we mekaar niet kenden en verspreidden ons in het winkelcentrum om het flash mob verrassingseffect te creeëren.
Om 15 u was het dan zover. Marc zette met zijn gitaar de akkoorden van âall we are saying, is give peace a chanceâ in. Alt Renate sloot als eerste stem aan, sopraan Sara volgde. De andere koorleden wachtten wat af en sloten rustig aan.
Ons eerste lied was shalalala. Ondertussen kwamen er heel wat mensen rond ons staan. Een kleine peuter kwam heel nieuwsgierig kijken wat er allemaal gebeurde. Wat een teder moment!Amor Mundi was ons tweede lied. Aangemoedigd door de akoestiek die beter meeviel dan verwacht en de aandacht van de mensen konden we onze liefde voor de wereld en de mensen volle bak laten klinken.
Met Donna Nobis Pacem werd duidelijk dat ook enkele omstaanders aan het meezingen waren. Of het nu de manager van de Action shop was of de klant van Carrefour met volle winkelkar.. veel mensen stonden samen met ons even stil bij de zo grote nood aan vrede, liefde en vriendschap op deze wereld. Met de vrolijke canon van Lailala naderde stilaan het einde van deze mooie ervaring. We gaven nog eens extra het beste van onszelf en tegen het einde van het lied gaven we mekaar een hand als teken van onze verbinding.
En om nog eens goed in de verf te zetten waarom we kwamen zingen, eindigden we zoals we begonnen waren. âAll we are saying, is give peace a chanceâŠâ We zongen de intro opnieuw en zeiden het ook nog eens luidop, hand in hand.
Marc had ons nadien in de Wereldwinkel uitgenodigd voor een drankje. En zo konden we daar nog wat napraten en nagenieten. Marc belde ook nog even onze pechvogel en dirigent Lutgart. We deden haar een kort verslag en wensten haar goede moed voor de operatie van vrijdag as. Dat alles goed mag komen!
Verslag : Kristel Verschueren Foto’s : Heidi Van Dyck
Onze enthousiaste koorleden kwamen op de laatste zomerdag van dit jaar, 23°C in oktober, weer samen om te repeteren. We zijn altijd blij om elkaar terug te zien en we even de tijd hebben om bij te babbelen.
Om 10 u begonnen we onder leiding van onze dirigente Lutgart en onze begeleider/pianist Nicolas, die ook present was, waardoor het zingen eens zo gemakkelijk gaat.
We herhaalden de liedjes voor de flashmob begin november op aanvraag van Pax Christi. Eens deze liedjes terug op punt stonden, hielden we ons bezig met het jubileumconcert dat er in het najaar van 2024 zit aan te komen.
âWe all stand togetherâ van Paul McCartney, bewerkt door Kris Dejean, is plezant om te zingen maar âŠoppassen sopranen, we kennen het liedje van de radio en volgens het partituur klinkt het toch iets anders voor ons, dus opletten geblazen.
Marc zijn dirigeeruurtje begon met âI like the flowers.â We houden van de bloemen, wie niet?? âEvening rise,â een indiaans lied, zongen we met zoveel beleving dat sommigen in meditatie kwamen, zo mooi klonk het. Bij het luisteren naar het ruisen van âDe zeeâ kwamen de laatste koorleden terug uit hun trance.
Daarna volgde âAi hori tokiâ uit Baskenland. De uitspraak van de woorden, daar hebben we het nog even moeilijk mee. Op zich wel plezant wat we ervan maken, maar met de melodie gaat het eens zo goed. We komen er wel uit, zeker weten.
Toch nog even onze liedjes van de flashmob en dan onze ondertussen alomgekende afsluiter : âHönsafötter gulerötterâ, een Zweeds volksliedje uit SkĂ„ne, de meest zuidelijke provincie van Zweden.
Het was, zoals altijd, een heel plezierige repetitie en we zien elkaar weer binnen 14 dagen, 21 oktober ek – 10.00u – school de Platanen.
Kijk er al naar uit! (Rita)
Voetnoot van Marc : We hebben vandaag (zie foto’s) de mannen in de kijker gezet. Aan de reacties van de dames merkte ik dat ze staan te trappelen om ook in de picture te komen. Dat doen we dan de volgende repetitie (misschien nog even op voorhand naar de kapper ?) Tot dan.
En dan ook nog deze foto : toen al bijna iedereen vertrokken was, en de deur van de gang op slot, hoorden we geklop op het raam. Blijkbaar wilden deze Regenboog leden ook graag naar buiten, en naar huis ….. raar toch ! đ
Om 10 uur waren we weer van de partij …. De oude getrouwen waren weer op post, Els was er ook, en haar zus, die naar blijkt luistert naar de naam Ingrid, zien we ook nog terug : welkom dames !
We gaan in op de vraag van Pax Christi om mee te doen aan een flashmob tegen oorlog. Aanleiding is de oorlog in OekraĂŻne, die maar blijft duren. Maar we willen ook aandacht vragen voor alle andere oorlogshaarden in de wereld. Overal in Vlaanderen zal met zang en dans de hoop naar meer vrede worden uitgesproken. Daar werken we graag aan mee. Volg onze blogpost de komende weken voor meer info.
Lutgart startte met de liedjes die we op de flashmob willen brengen. De meeste kennen we, maar het was en is toch goed om ze op te frissen. Daarna was het tijd om te werken aan ‘We alle stand together’ en ‘Requiem’.
En dan is daar de pauze ….
Daarna was het aan ondergetekende om de enthousiaste zangers/zangeressen mee op pad te nemen. Na ‘I like the flowers’ (we hebben nu zo goed als zeker onze versie duidelijk voor ogen) namen we de 3-stemmige versie van ‘Evening rise’ door. En dan was het tijd voor ons Baskisch lied ‘Ai hori toki’, dat zat nog wonderwel in ons muzikale geheugen. Om af te sluiten met ons Zweeds gekakel.
Op 21 september hadden we afgesproken aan de Hoogboomsteenweg, dichtbij ons âgewoneâ repetitielokaal. En omdat de herfst wilde dat we aan hem zouden denken, regende het zowat de hele dag. Geen bezwaar voor de regenboogzangers die, toch wel talrijk en velen per fiets, present waren.
In de Bosgroep was een kring klaargezet voor de bewoners, de koorleden konden zich gewoon mengen tussen de mensen, best gezellig.
De sfeer werd ongetwijfeld sterk bepaald door de begeleiding van Marc op de accordeon. Wat een formidabel instrument! We zongen afwisselend mooie volksliederen, zoals âZie ik de lichtjes van de Scheldeâ en grappige kinderliedjes Ă la âHeb je al gehoord van de zevenâŠsprongâ. De ingehuurde alt-clowns Inge en Kristel maakten er zelfs een mooie voorstelling van. We zijn toch allemaal kinderen geweest, die liedjes zitten in ons DNA ingebakken en zo kon iedereen meezingen. Onze âluisteraarsâ werden mede-koorleden.
Ook Marita was erbij. Ze was vroeger zo graag lid van het Regenboogkoor. Het ontroerde haar dat ze ons zag en mee kon zingen.
Tijdens de pauze konden we genieten van de snoepjes en de drank die voor ons klaar waren gezet. Eens terug op krachten gekomen đ gingen we weer aan de slag met een deels gewijzigde groep deelnemers. Het was treffend hoe je zelfs bij bewoners, die nauwelijks kunnen bewegen, van het gezicht aflezen kon dat ze er deugd van hadden. Anderen zongen moeiteloos verschillende strofen mee en weer anderen konden niet op hun stoel blijven zitten en gingen aan het dansen.
Het was toch weer een toffe activiteit, zowel voor de bewoners als voor ons. Toen we naar huis gingen, hadden we onze batterijen opgeladen. Zei iemand van ons koor: âDaar werd ik nu zelf vrolijk van…â Renate
