De laatste repetitie is niet onze laatste samenkomst van het jaar. Twee dagen later al staan we in het Grand Café van de Welvaart in Kapellen. We zijn niet echt talrijk, het concert was wat laat afgesproken en het is een werkdag hé. De accordeon en Marc zijn present, maar helaas zonder stem; gelukkig geen verkiezingen vandaag. Het wordt plezierig, de sfeer zit goed. Aan de tafeltjes zitten gasten en bezoekers te keuvelen en zodra we zingen, zijn er weer amateurs die hun stembanden stretchen.
Pas na ons optreden zien we ons ex-koorlid Marita terug. Een lach en een traan. We gaan zitten voor het aangeboden drankje en Marita voegt zich bij ons. Dat is ook de clown niet ontgaan (zie foto). Gezellig.
En dan vrijdag de 22ste naar Edegem. Noek had het vervoer goed geregeld en de afspraak was “op tijd” te vertrekken, want de Ring…! Niet te voorspellen! Inderdaad, ik kreeg bijna een aanval van agorafobie, zó weinig verkeer. We zijn er dus nogal vroeg, er is een kerstmarkt opgesteld met mooie en lekkere spullen. We krijgen een wachtzaaltje aangeboden: het kinelokaal. Is me dat een speeltuin! Frieda gaat eerst nog een frisse neus halen in het zonnige bos. De koorleden scherpen hun reactiesnelheid aan met de foam-ballen en er zijn vreemde hoofddeksels à la Merlijn de Tovenaar.
Warempel goed gemutst frissen we nog een paar liederen op met Marc (mét stem) op de accordeon en dan wandelen we naar de zaal. Een ruime groep mensen zit ons op te wachten en we starten met onze kerst evergreens. We zingen de pannen van het dak, ons publiek zingt mee of is relax aan het luisteren. Op de eerste rij zit een enthousiaste bewoner die ons geregeld van applaus voorziet en hij krijgt de hele zaal mee.
Wie ook het hele gezelschap meekrijgt is Marc, hij komt met de accordeon vooraan staan en nodigt iedereen uit om mee te zingen. “Drie koningen, geef mij een nieuwe hoed” en ook nog “Er kwamen drie koningen met ene ster”. En we nemen wandelend en zwaaiend afscheid met “… drie koningen dat zijn wij”.
Verslag Renate.