Brrrr, frisjes vanmorgen… Maar, dapper als we zijn, stonden we weer paraat om samen te zingen. Met, deze keer, de voltallige ploeg van de tenoren-en bassen …. wat een feest ! Vorige weer hadden we zalig weer, dus alle batterijtjes waren opgeladen. We zijn er klaar voor.
Een groot deel van de repetitie wordt nog steeds aan een taalbad gespendeerd : Zweeds voor zingende beginners, zaterdag stond de 3de strofe van ons Zweeds liefde-treur-lied op het programma : En gång ….. Vem can Segla daarentegen zingen we al met onze ogen toe …
Net voor de pauze kwamen de 4 elementen weer aan de beurt, niet gemakkelijk, deze canon van Lutgart, maar we komen er wel ! Op aanraden van Rita zongen we nog eens een ander concertliedje. We hebben er immers hard aan gewerkt, dus moeten we het onderhouden. Omdat er een aantal sopranen ontbraken, hield ik het maar bij Bella Ciao. En inderdaad Rita, ik zal zeggen dat niet het hele lied nog in ons collectief geheugen zat …. Volgende keer best nog maar eens opfrissen. Zoveel te doen, en zo weinig tijd, want ineens was het weer tijd voor de kakelende kiekes ….. tot de volgende keer allemaal.
Verslag : Marc – foto’s : Noek & Ingrid