Maand: januari 2025

Met nieuwe liedjes moet je soms vooruit denken, en werken. Dus met in dat in het achterhoofd, was dit HET moment om met een liefdesliedje te beginnen, weliswaar eentje zonder happy ending, maar de fadderie aan het eind maakt toch nog wat goed …

Ik heb het hier over En gång i min ungdom, en ja, inderdaad : een Zweeds liedje.

We wandelden er helemaal doorheen met lalala, en noenoenoe. We hebben nog twee repetities voor Valentijn, net genoeg om ons de Zweedse tekst eigen te maken : piece of cake.

Lutgart oefende met ons het mooie lied ‘Llegar’ verder in, en na de pauze werd het een mix van gekende liedjes, en hebben we nog even ons nieuwe lied herhaald : komt helemaal goed !

Afscheid nemen deden we met ………….., tot binnen twee weken !

Verslag : Marc

Zaterdag 4 januari, twee dagen voor Driekoningen, was het weer verzamelen geblazen.

Op het programma stond (wat een verrassing) een driekoningen liedje. We werkten verder aan onze nieuwe liedjes : Ven can segla / Epo i tai tai. En tussendoor zongen we enkele al gekende liedjes. De spanning begon stilaan al te stijgen. Net voor de pauze nam Lutgart ons weer mee op weg met het mooie lied Llegar.

En E I N D E L I J K was de pauze daar. Als dirigent was dit één van mijn moeilijkste repetities ooit. Je verwacht immers dat de zangers(essen) naar je kijken voor start – stop – en alles er tussendoor. Maar de blikken werden steeds naar de tafel achter de sopranen getrokken, waar al het lekkers voor onze nieuwjaarsdrink al klaarstond.

Dus eindelijk dronken we met z’n allen op het nieuwe jaar. Maar de echte verrassing moest nog komen : Lutgart trakteerde ons op een mini concertje met haar mondharmonica : om stil van te worden.

Na de pauze hebben we onszelf en onze moed dan toch nog verzameld om nog enkele liedjes te zingen. En je weet het wel : als de drank in de man is (oh nee; oepsie, in de vrouw) dan krijg je meteen een heel andere sfeer.

Of is het gewoon omdat wij altijd veel plezier maken, en genieten van ons twee-wekelijkse samenzijn ….. Tot de volgende keer !

verslag : Marc